ماه مبارک رمضان مثل مسجد الحرام و حرم است و شب قدر مثل کعبه است

به گزارش پایگاه خبری آوای باغملک: خطیب جمعه باغملک در خطبه های عبادی سیاسی نماز جمعه ضمن دعوت خود و خواهران و برادران ایمانی به رعایت تقوا و اشاره به مناسبت های هفته و فرا رسیدن شب های قدر افزود: چرا خدا شب قدر را از هزار ماه برتر کرده است؟ و بیش از عمر انسان هشتادساله برکت داشته باشد؟ که پاسخ آن این است که انسانی را فرض کنید که ١٠٠ سال سن داشته باشد و در این سن تازه از خواب غفلت بیدار شده است و می‌گوید ١٠٠ سال از عمرم به هدر رفت، چطور گذشته را تدارک کنم؟!خداوند این همه عظمت به شب قدر بخشیده ، تا انسان بتواند تدارک کند و خداوند متعال ثواب ١٠٠٠ ماه را یعنی ٨۴ سال را به انسان می‌دهد.
حجت الاسلام و المسلمین مهدی بهمنی گفت: مورد دوم اینکه واقعا چطور می‌شود که شب قدر «خیر من الف شهر» یعنی بیش از عمر انسان هشتادساله برکت داشته باشد؟ در مقام تمثیل می‌توان این برکت هزارماهه‌ی شب قدر را چنین تحلیل کرد؛ همان‌طور که خدا مسجدالحرام را، حرم مکانی قرار داده، ماه رمضان را هم حرم زمانی مقرر فرموده است ، همان‌گونه که مسجدالحرام کعبه دارد و کعبه قلب حرم است، ماه رمضان هم شب قدر دارد و قلب این ماه مبارک است ، حال اگر بخواهیم دور کعبه ای که  ۴۴ مترمربع است قدم بزنیم و طواف کنیم با صد قدم این طواف انجام می‌شود ، اما اگر همین دور را بخواهیم در بیرون از مسجدالحرام انجام دهیم، این صد قدم، چند کیلومتر می‌شود ، هر چه از مسجد الحرام دور تر باشیم ، مساحت طواف طولانی تر می شود، در حالی که یعنی حاجی با صد قدم دور کعبه، یک دور می‌زند، اما یک نفر دیگر با طی چندین کیلومتر و بلکه فرسخ، همین یک دور را انجام می‌دهد ، او باید در این دور کیلومتری به اندازه ده‌ها برابر آن صد قدم را طی کند ، این معنی «لیله القدر خیر من الف شهر» است ، لیله القدر انسان را به نزدیک مقام قرب رسانده است ، یعنی ماه مبارک رمضان مثل مسجد الحرام و حرم است و شب قدر مثل کعبه ، بنابراین شب قدر در رساندن انسان به هدف خلقتش بسیار بیشتر از زمان‌های دیگر است.
وی با اشاره به شهادت امیرالمومنین علی (ع)گفت: ایمان کامل آن حضرت، چنان ایشان را مشتاق شهادت کرده است که خود می‌فرماید: «به پیامبر عرض کردم:‌ای رسول خدا! در باره شهادت من چه می‌فرمایید؟ مگر در جنگ اُحد بعد از آن‌که جمعی از مسلمانان شهید شدند و من به شهادت نرسیدم و این بر من سخت آمد(فَشَقَّ ذَلِکَ عَلَی‌)، به من نفرمودید بشارت باد بر تو که شهادت در پیش رو داری؟(أَبْشِرْ فَإِنَّ الشَّهَادَهَ مِنْ وَرَائِک‌). رسول خدا(ص) فرمودند: «مطلب همان‌گونه است که گفته‌ام، ولی در آن موقع چگونه صبر خواهی کرد؟» عرض کردم: «ای رسول خدا! این از موارد صبر نیست (زیرا صبر در برابر مصیبت است) بلکه از موارد بشارت و شکر است (زیرا شهادت در راه خدا بزرگ‌ترین افتخار و نعمت است؛ یَا رَسُولَ اللَّهِ لَیْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ الصَّبْرِ وَ لَکِنْ مِنْ مَوَاطِنِ الْبُشْرَى وَ الشُّکْرِ.
خطیب جمعه باغملک ادامه داد: بخش مهمی از معارف دین در منابع اهل سنت و در منابع شیعی بیان فضائل حضرت علی(ع) است ، به عنوان نمونه ابن‌عباس از پیامبرخدا(ص) نقل می‌کند: «لَو أنَّ الأَشْجَارَ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرَ مِدَادٌ وَ الْجِنَّ حُسَّابٌ وَ الْإِنْسَ کُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ»- اگر درختان قلم باشند و دریاها مرکب، جنیان شماره‌گر و انسان‌ها نویسنده؛ نمى‌توانند فضائل على‌بن‌ابى‌طالب(ع) را شماره کنند ، آیت‌الله جوادی آملی فرمود: از شافعی نقل شده هم از خلیل بن احمد، نحوی معروف که وقتی گفتند حضرت امیر ع را معرفی کنید گفت در معرفی حضرت امیر(س) همین بس که تمام دشمنان صف بستند که نام او را خاموش کنند و تمام دوستان از ترس، قلم را به زمین گذاشتند مع‌ذلک «ملاالخافقین» خافَق یعنی افق، خافقین یعنی دو افق یعنی افق شرق و افق غرب, شرق و غرب را علی(س) گرفته است «ماذا أقولُ فی رجلٍ أخفَى أعدائُه فَضائِلَه حِقداً و حَسداً، و أولیائُهُ خَوفاً و تَقیهً فَظَهَرَ من بین ذَینِ مَا مَلأَ الخَافِقَینِ.
وی در پایان با اشاره به ١٩ فرودین سالروز شهادت شهید صدر و خواهرش آمنه صدر در سال ۵٩ به دست صدام گفت: وقتی شهید صدر به‌ دلیل فعالیت‌های سیاسی و حمایت از انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی(ره) توسط دولت بعثی عراق دستگیر شد ، خواهرش آمنه به‌حرم امیرالمؤمنین(ع) رفت و به‌سخنرانی پرداخته و مردم را از دستگیر شدن مرجع دینی‌شان آگاه کرد ، نتیجه این سخنرانی تظاهرات مردم نجف و آزادی شهید صدر بود ، با رسیدن خبر به‌دیگر شهرها و کشورها، تظاهرات‌هایی در بغداد، لبنان و ایران صورت گرفت ، حکومت عراق با دیدن این تظاهرات به‌ بازداشت خانگی خانواده صدر دست زد و شهید صدر و خواهرش آمنه معروف به (بنت‌الهدی) را به‌زندان انداخت ، سرانجام این برادر و خواهر بزرگوار در ۱۹ فروردین ۱۳۵۹ و طی سه روز شکنجه شدید به‌شهادت رسیدند ، از صدام پرسیدند که این خانم را چرا رها نکردی، گفت نمی‌خواستم اشتباه یزید را تکرار کنم ، یزید زینب(س) را نکشت و او رسوایش کرد نمی‌خواستم خواهر محمدباقر صدر هم ما را رسوا کند.