به گزارش پایگاه خبری آوای باغملک: سرباز جاویدالاثر شهید سید غلامرضا رضوی‌مقدم یکم مهر سال ۱۳۴۷ در روستای سید بهزاد در خانواده‌ای از سادات جلیل‌القدر بخش صیدون شهرستان باغملک چشم به جهان گشود.
دوران کودکی خود را در دامان پر مهر خانواده، در ییلاق و قشلاق و کوچ خاطره‌انگیز عشایر سپری کرد ، هر چند به سبب محرومیت های دوران رژیم ستمشاهی نتوانست درس بخواند، اما مشاهده رنج والدین و کمک و همکاری به آنها در امرار معاش و گذراندن روزگار در دامنه کوه‌های سر به فلک کشیده از او یک سلحشور کامل ساخت که با ترس بیگانه بود.
با اراده‌ای تحسین برانگیز تا مرحله تکمیلی در نهضت سوادآموزی به تحصیل ادامه داد و خواندن و نوشتن آموخت.
همیشه این جمله معروف امام را به زبان جاری می‌کرد و می‌گفت: عشایر ذخایر انقلابند و خود را آماده می‌کرد تا در زمانی که انقلاب نیاز دارد آن ذخیره خرج شوند خود را فدا کند ، با خط زیبایش بر دیوارها می‌نوشت به یاد لب تشنه امام حسین(ع) آثاری از نوشته‌های او بر دیوار خانه با خط خوش خودش به یادگار مانده است.
یکبار در سال ۱۳۶۵ به عنوان نیروی بسیجی ۳ ماه در جبهه حضور داشت و بعد به خدمت سربازی اعزام شد، چون نیروی فعال و پرکاری بود از طرف فرمانده لشکر به‌عنوان راننده تانک انتخاب شد و ۶ ماه در جزیره مجنون به عنوان خدمه و راننده تانک خدمت کرد.
جوانی ۲۰ ساله بود که روز چهارم تیر سال ۱۳۶۷ در جزیره مجنون به شهادت رسید، ولی پیکر پاک به وطن بازنگشت که برای گرامیداشت یاد او یادبودی در زیارتگاه سید بهزاد زادگاهش بنا شده است.
